Na een onrustige nacht in een tropische storm is het vanochtend weer kalm en droog! De zon schijnt…

Alles buiten de tent is doornat, en in de tent klam; mijn slaapzak plakt aan mijn benen.
Uit de tent om kwart over zeven. Maar begonnen met de afwas van gisteren, door de voorbereidingen op de storm en later de regen niet aan toegekomen.
Alle spullen ingepakt en op de fiets nog voor half negen, nu is het wachten op de gisteren bestelde ‘Brojkes’. Deze en het afrekenen van de camping laten nog op zich wachten tot ruim na negen uur, maar de broodjes zijn nog heet… dat maakt het goed. Verse broodjes met kersenjam, appel en koffie als ontbijt.
De overgebleven chocoladereep van gisteren is vannacht door (waarschijnlijk) de campingkat opgevreten, inclusief het meeste van de aluminiumfolie. Oeps.

Vertrek vanaf de camping in de richting van Dongen, door Oosterhout naar Drimmelen. Veel bebouwing en polderweggetjes. Na het oude centrum van Drimmelen ‘linksaf’ naar de Moerdijk. Dodelijk saaie wegen, waarbij de tegenwind en het ontbreken van een vrolijk zonnetje ook niet helpen. De drammende muziek van Rammstein helpt om het tempo hoog te houden. De oversteek van de Moerdijk is minder spectaculair als ik had verwacht, veel verkeersherrie en weinig uitzicht door de hoogte van railing.

In de polder naar Dordrecht toe gaat de zon schijnen, is de wind mee en de uitzichten beter. Super! Met 27 km/uur vlieg ik naar de Waterbus. Na wat kruip door sluip door in het laatste stuk voor de waterkant om kwart over twaalf op de plaats van tussen-bestemming. Op het terras met uitzicht op vertreksteiger een Juupke en een tosti geitenkaas.

Met de ‘bus’ van één uur naar de Maasstad. Onderweg genoten van de uitzichten en de skyline van Rotterdam.
De laatste etappe door de stad is een mooie afronding van dit experiment. Ik heb genoten, maar kijk dan toch stiekem ook wel uit naar Sonja, de kids, de nieuwe katten en de mosselen met friet!

Gefietste afstand in deze drie dagen: 190 kilometer.